عباس عبدی

بخش رادیکال جریان اصلاحات می‌کوشد تا در برهه تغییر دولت مطالبات خود را به سرمایه اجتماعی تبدیل کند.

ناامیدی اصلاح‌طلبان از گرفتن سهم اضافی از دولت باعث رشد کنش‌های رادیکال از جانب آن‌ها شده است.

شرایط جریان اصلاحات به‌گونه‌ای است که شکاف‌های جدی و تعیین کننده در آن دیگر تاب ماندن در محافل را نداشته و دیگر از پرده برون افتاده است.

فقدان تحلیل جامع از شرایط جامعه، تخمین های اشتباه و تجویزه های اشتباه تر، فریز شدن در اشتباهات گذشته تنها بخشی از واقعیت های موجود جبهه اصلاحات است.

نامه افرادی همچون عبدی به سیدمحمد خاتمی را باید در چارچوب نمادی از شورش علیه انقیاد موجود در جبهه اصلاحات دانست.

"وفاق ملی" باید بسترساز "کارآمدی" باشد اما برخی اصلاح‌طلبان در ظاهر دلسوزی برای پزشکیان و جریان چپ؛ وفاق را مقدمه فک حصر از فتنه‌گران و رفع انزوای سیاسی آنان معرفی می‌کنند!

عباس عبدی در نامه ای به سیدمحمد خاتمی به نقد جبهه اصلاحات پرداخته و تاکید کرد که ترکیب این جبهه در عصر حاضر کارآیی ندارد.

عباس عبدی نوشت: اولین نقدی که بنده به جریان رسمی اصلاح‌طلبی دارم، ادبیات سیاسی غالب نزد آنان است و این را بارها در مطالب خود به صورت مستقیم و غیرمستقیم ذکر کرده‌ام

طیف‌های حاشیه آفرین اصلاحات در جدیدترین تلاش ها برای تولید فشار جهت دهی به دولت جدید تعریف وفاق و نسبت آن با ثبات را پیش کشیده‌اند.

تحلیلگر سیاسی اصلاح طلب، گفت: همه بدبختی‌های اقتصادی به تحریم مربوط نیست؛ این حرف بی‌ربطی است که فکر کنیم با رفع تحریم همه مشکلات حل می‌شود.